Ten artykuł jest edytowany przez RavenZuza. |
|
Na tej stonie nie dokonano edycji od 19573 godzin. Komunikat może być przestarzały lub nie został usunięty przez użytkownika po dokonaniu zmian. |
Ten artykuł to tylko zalążek. |
|
Death Note Another Note: The Los Angeles BB Murder Cases (DEATH NOTE アナザーノート ロサンゼルスBB連続殺人事件) to powieść - prequel mangi Death Note.
Streszczenie[]
W Los Angeles dochodzi do serii morderstw. Przestępca na każdym miejscu zbrodni zostawia Wara Nigyo, powszechnie znane jako laleczkę voodo. Ofiary zostają zamknięte w pokojach. Zwraca to uwagę L'a, który, za pośrednictwem Naomi Misory, postanawia rozwiązać zagadkę.
Postacie[]
- Mello - narrator
- L Lawliet
- Naomi Misora
- Beyond Birthday
- Raye Penber
Rozdziały[]
0. How to use[]
Powieść rozpoczyna się od opisu trzeciego morderstwa Beyonda Birthdaya - eksperymentu, jaki ten przeprowadzał, mającego sprawdzić czy człowiek może umrzeć w wyniku wewnętrznego krwotoku, bez pęknięcia narządów wewnętrznych. Gdy nie udało się to, a trzecia ofiara nadal żyła, Beyond wyciągnął nóż.
Narrator przerywa i stwierdza, że taki sposób prowadzenia narracji nudzi go. Dodaje, że nie zamierza skupiać się na Beyondzie, chociaż go lubi, ani nie chce stworzyć raportu ani powieści. Potem wspomina o konflikcie detektywa L'a i Kiry, krytykując brak finezji u tego drugiego. Potem rozpoczyna temat L'a.
Narrator opisuje dokonania L'a - rozwiązanie ponad 3500 spraw, wysłanie do więzienia trzy razy tyle przestępców, możliwość zmobilizowania każdego biura śledczego na świecie do pomocy. Dodaje, że zrobił to wszystko, nigdy nie ukazując swojej twarzy publicznie. Narrator stwierdza, że jego celem jest próba zapisania słów L'a jak najdokładniej i zostawienie ich komuś, kto będzie podążał śladami detektywa.
Osoba opowiadająca stwierdza, że wszystko co napisze, to jego notatki dotyczące L'a. Dodaje, że prawdopodobnie pierwszą osobą, która do nich dotrze będzie „ten jajogłowy dureń Near”, oraz, że ma nadzieję, że sprawi mu ból odkrycie, że narrator wiedział więcej o L'u niż on sam. Później stwierdza, że równie prawdopodobne jest to, że przeczyta to Kira, i że ma nadzieję, że dotrze do niego, że „nie jest wart więcej niż błoto pod butami L'a”.
Narrator przechwala się następnie, że jest jednym z niewielu ludzi, którzy poznali L'a jako L'a. Dodaje, że nie opisze tego, bo to jedyne wartościowe wspomnienie jakie posiada. Wspomina jednak, że L opowiedział mu trzy historie o swoich poczynaniach i że jedną z nich była właśnie sprawa morderstw Wara-Ningyo. Dodaje, że nigdy nie ujawniono, że L i Wammy's House były związane z tą sprawą, jednak w rzeczywistości było to przełomowe wydarzenie dla L'a, dla Narratora, nawet dla Kiry - dla wszystkich. Wyjaśnia, że to dlatego, że to pierwsza sprawa, gdzie L przedstawia się jako Ryūzaki.
Osoba opowiadająca informuje, że pomija opisy poczynań Beyonda, pierwszą i drugą ofiarę i wszelkie okoliczności wcześniejsze a historię rozpoczyna od poranka w dzień po trzecim zabójstwie, gdy to L rozpoczyna dochodzenie w tej sprawie. Następnie przypomina sobie o przedstawieniu się, w razie gdyby to nie Near lub Kira odkryli te notatki - przedstawia się jako jeden z ludzi zajmujących ciągle drugie miejsce, przebieraniec - Mihael Keehl, wcześniej znany jako Mello.
Prolog kończy się słowami „miłych wspomnień i koszmarów”[1].
1. Wiadomość[]
Zawieszona w obowiązkach agenta FBI Naomi Misora 14 sierpnia wstaje, aby wziąć prysznic po dzień wcześniejszej przejażdżce, jednak zauważa, że jej laptop jest uruchomiony i wyświetla pojawienie się nowej wiadomości e-mailowej. Nadawcą jest jej narzeczony - Raye Penber, jednak wiadomość pochodzi od detektywa L'a. Detektyw prosi Naomi o pomoc w rozwiązaniu pewnej sprawy i zaleca skontaktowanie się z nim, podając przy tym wskazówki, jak to zrobić (włamać się na serwer Funny Dish o odpowiedniej godzinie i przebicie się przez zaporę sieciową). Dodatkowo informuje, że włamał się na konto Raye'a a także, że Misora musi zniszczyć swój laptop w ciągu doby od przeczytania wiadomości.
Misora przez chwilę zastanawia się, czy ktoś z niej zażartował, lecz odrzuca tę możliwość (nikt nie odważyłby się podawać za L'a). Zastanawiając się bierze prysznic i rozważa propozycję, chociaż wie, że nie ma wyboru.
O podanej godzinie włamuje się na podany przez L'a serwer - na ekranie wyświetla się gotycka litera „L” - znak detektywa. L wita się z nią, używając syntetycznego głosu, a Misora odpisuje (jej laptop nie posiada mikrofonu), że to zaszczyt z nim rozmawiać. L nie przeciągając pyta jej, czy zaznajomiona jest z dochodzeniem w sprawie śledztwa dotyczącego morderstw w Los Angeles. Gdy Misora zaprzecza, L podaje jej więcej szczegółów - trzecia ofiara tajemniczego mordercy została odnaleziona dzień wcześniej a w każdym pomieszczeniu gdzie odnaleziono ofiary do ścian przybito laleczki Wara-Ningyo. L stwierdza, że musi złapać mordercę, a pomoc Naomi Misory jest mu do tego niezbędna. Gdy Misora pyta, czemu to właśnie ona została wybrana przez niego, L stwierdza, że jest wykwalifikowaną agentką a z powodu chwilowego zawieszenia jest dyspozycyjna. Misora ostatecznie zgadza się pomóc, a L informuje ją, jak mogą się kontaktować, a także podaje więcej szczegółów związanych ze sprawą.
Pierwszą ofiarą był Believe Bridesmaid - niezależny pisarz, tworzący wiele artykułów do magazynów. Zamordowany został 31 lipca 2002 roku, w sypialni swojego domku na Hollywood’s Insist Street. Został najpierw odurzony, a następnie uduszony.
Druga ofiara to Quarter Queen - 13-letnia dziewczynka, mieszkająca na Third Avenue, zamordowana 4 sierpnia 2002 roku. Została odurzona, pobita na śmierć, jej czaszka została zdeformowana przez duży i ciężki przedmiot, a na końcu wyłupano jej oczy.
W obu przypadkach do ścian przybito laleczki Wara-Ningyo - cztery w miejscu pierwszego zabójstwa, trzy w wypadku drugiego. Stanowiło to wskazówkę, że za obydwoma morderstwami stoi jeden człowiek. Dodatkowo istniało kilka innych detali, które sprawiały, że policja była przekonana, że to seryjne zabójstwo.
Nic nie łączyło Believe'a Bridesmaida z Quarter Queen - nie znali się, nie mieli swoich numerów, ani w żaden inny sposób nie zdołano ich połączyć.
Trzecią ofiarą, zabitą 13 sierpnia 2002 roku była Backyard Bottomslash. Mieszkała w kamienicy niedaleko Metrorail Glass Station, a ścianach przybito dwie laleczki. Ofiara miała 26 lat i pracowała jako urzędnik bankowy. Zmarła z powodu ogromnego krwotoku - najpierw została pobita, a później pchnięta nożem.
W każdym z pomieszczeń, gdzie znaleziono poszczególne ofiary, oprócz malejącej liczby laleczek, były też zamknięte drzwi. To pierwsza rzecz, jaka przykuwa uwagę Naomi Misory.
Naomi Misora rozpoczyna śledztwo 15 sierpnia 2002 roku. Nie pracuje dla FBI, więc nie posiada odznaki ani broni, jednak jej to nie przeszkadza, ponieważ podobnie do L'a, najlepiej pracowała na własną rękę a nie z ramienia jakiejś organizacji. Przybywa na Hollywood’s Insist Street - miejsce pierwszego zabójstwa i dzwoni do L'a. Ten informuje ją, że zadbał, aby drzwi domu były otwarte, aby mogła wejść bez problemów. Misora kieruje się w stronę sypialni - pomieszczenia gdzie dokonano morderstwa. L mówi Misorze, że liczy, że ona odnajdzie coś, czego nie doszukała się policja, sprawdzająca wcześniej to miejsce. Prosi ją też, aby znalazła brakujące ogniwo pomiędzy ofiarami - czemu właśnie te osoby zostały wybrane na ofiary.
L dopytuje się Misory, co sądzi o sprawcy morderstw i jakie są jej obecne przemyślenia. Kobieta po chwili zastanowienia stwierdza, że morderca jest nienormalny. Nie dlatego, że dokonał trzech morderstw, ale dlatego, że niczego nie próbował ukryć - usunął wszystkie odciski palców z miejsca zbrodni, nawet gniazdka do wkręcania żarówek. Misora zastanawia się, czy jest w stanie odnaleźć jakiś ślad, skoro sprawca zachował aż tak ekstremalne środki ostrożności i na pewno nie miał zamiaru popełnić błędu,jednak L stwierdza, że szukanie błędów u sprawcy ni nie da, ponieważ sprawca ich nie popełnił. Zamiast tego celowo zostawił wskazówki jak Wara-Ningyo czy zamknięte pomieszczenia.
Misora zamyka się w pomieszczeniu i ogląda zdjęcia, jakie dostarczył jej L - miejsca przybicia do ścian laleczek, ofiarę w pozycji w jakiej została znaleziona i zdjęcie z sekcji ukazujące cięcia jakie wykonał morderca na klatce piersiowej zabitego już mężczyzny. Misora zastanawia się, czy ktoś nie chciał zbezcześcić zwłok, jakby żywił do zmarłego urazę, co próbuje tłumaczyć pracą zmarłego - pisaniem artykułów do magazynów plotkarskich. L zwraca jej uwagę, że ciała drugiej i trzeciej ofiary również zostały uszkodzone. Misora rozmyśla na głos, że może pierwsza ofiara to jedyna do której żywiono urazę, a pozostałe stanowiły próbę zmylenia policji. L stwierdza, że udawanie bycia nienormalnym, to samo w sobie jest nienormalne. Misora uważa, że próby odnalezienia brakującego ogniwa między ofiarami jest bezcelowe, a bardziej przydatne będzie sprawdzenie wszystkich osób znających ofiary, lecz L przerywa jej i stwierdza, że prawdopodobnie w niedalekiej przyszłości będzie mieć miejsce czwarte morderstwo. Wskazuje na to malejąca liczba laleczek Wara-Ningyo - cztery w miejscu pierwszego morderstwa, trzy w miejscu drugiego, dwie w miejscu pierwszego. Liczba lalek prawdopodobnie może zmaleć do jednej. Misora pyta L'a czy sądzi, że mogą mieć miejsce jeszcze dwa zabójstwa, a detektyw odpowiada, że jest na to 90% szans - dałby 100%, lecz po stronie zabójcy może znaleźć się coś, co mu to uniemożliwi. Dodatkowo zwraca uwagę Misorze, że możliwe jest jeszcze tylko jedno zabójstwo - w wypadku piątej ofiary nie byłoby możliwości pozostawienia laleczki. Możliwość piątego morderstwa L ocenia jako 30% szans. Misora stwierdza, że razem będą cztery morderstwa i czwarta ofiara będzie ostatnią, lecz L stanowczo stwierdza, że nie będzie czwartej ofiary, skoro on się w to zaangażował. Dodaje, że potrzebuje wsparcia Misory i czuje, że z jej dochodzenia wyniknie coś dobrego. Prosi ją też, aby zachowała zimną krew. Gdy Misora pyta się go, czy wie, że jest zwolniona z pracy, L stwierdza, że wie, i właśnie dlatego to ją prosił o pomoc - potrzebował wykwalifikowanej osoby, potrafiącej działać na własną rękę. Gdy Naomi pyta go, czy zna powód jej zwolnienia, ten zaprzecza i stwierdza, że to dla niego nieistotne.
Misora pyta La, czego ma szukać na miejscu zbrodni, a ten odpowiada, że wiadomości od mordercy. Informuje ją też, że 22 lipca 2002 roku - dziewięć dni przed pierwszym morderstwem Departament Policji w Los Angeles otrzymał list z tajemniczą krzyżówką, tak trudną, że nikt nie potrafił jej rozwiązać. Policjanci wyrzucili ją, lecz L zdobył jej kopię i rozszyfrował hasło - adres pierwszej ofiary. Nie było jednak listów wskazujących miejsca następnych morderstw. Misora zastanawia się, czy to nie jest zbyt trudne dla zwykłej agentki FBI być oczami L'a. Gdy L pyta jej, czemu zamilkła, Naomi stwierdza, że nic się nie stało. L kończy rozmowę, podając Naomi numer linii, pod którą ma się z nim kontaktować.
Po zakończeniu rozmowy, Misora przegląda półki z książkami. Stwierdza, że Believe Bridesmaid miał obsesję czystości, chociaż nie taką jak jego zabójca - książki były ułożone bardzo ciasno, tak, że ciężko było którąś wyjąć. Misora przekartkowuje książki, licząc na znalezienie zakładki z zakodowaną informacją, lub czegoś podobnego, lesz sama uważa to za bezcelowe - policja sprawdziła wszystkie książki - nie miały żadnych odcisków palców - tak więc wszelkie zakładki czy notatki od zabójcy z pewnością by zauważyli. Następnym krokiem Naomi jest przepatrzenie łóżka - zdjęcie pościeli, zajrzenie pod materac - lecz tam również nie ma żadnej wiadomości.
Misora próbuje odgadnąć motywy zabójcy - wysłał krzyżówkę do policji, czyniąc ją bardzo trudną do rozszyfrowania - nie chciał przechytrzyć władz, tylko je wyśmiać. Jego głównym celem prawdopodobnie jest drwienie z kogoś - Misora zastanawia się z kogo - Policji? LAPD? Społeczeństwa? Stanów Zjednoczonych? Świata? Odrzuca te opcje, uważając, że skala jest inna - konflikt wydaje się bardziej osobisty.
Misora dochodzi do wniosku, że wiadomość musi być w tym pokoju, lecz po chwili stwierdza, że może to być coś, co powinno tu być, a czego nie ma - coś brakującego, jak właściciel tej sypialni. Misora wyciąga fotografie mężczyzny i przygląda się jego obrażeniom, a dokładnie cięciom noża. Zaczęła wątpić w swoje słowa o wściekłości zabójcy - zanim pociął on ofiarę, zdjął podkoszulek w który była ubrana, dopiero potem pociął, a podkoszulek nałożył z powrotem.
Potem zaczęła się przyglądać ranom, które przywodziły jej na myśl litery - V, C, M, V, X, D, I, I, I, L - lecz porzuca tę teorię. Uważa, że próbuje dopasować znaczenie do ran na siłę. Decyduje się sprawdzić inne pokoje, lecz orientuje się, że jeszcze nie sprawdzała pod łóżkiem.
Gdy przykucnęła obok mebla, spod łóżka sięgnęła ręka. Misora odskoczyła szybko, wstrząśnięta faktem, że ktoś cały czas był w pokoju. Zapytała osoby, kim jest, a mężczyzna spod łóżka wyczołgał się. Misora zaczęła się zastanawiać co słyszał - czy słyszał jej rozmowę z L'em? Kobieta ponawia pytanie i sięga pod kurtkę, udając, że chowa pod nią broń. Mężczyzna powoli wstał - miał czarne włosy, jasną bluzkę i wyblakłe dżinsy. Był młodym mężczyzną, z cieniami pod oczami, chudy i wysoki, lecz zgarbiony.
Mężczyzna spokojnie mówi do Misory, że miło mu ją poznać, i prosi ją, aby mówiła mu Ryūzaki[2].
2. Ryūzaki[]
Ten fragment artykułu wymaga dopracowania! |
|
Narrator rozmyśla o L'u i opinii innych detektywów o nim. Ci są zazdrośni i nazywają go „detektywem – pustelnikiem” lub „detektywem – komputerem”, lecz narrator zaprzecza temu i stwierdza, że żadne z tych określeń nie jest zgodne z prawdą. Również myślenie Misory o L'u jako wygodnickim detektywie jest sprzeczne z prawdą, bo L to aktywna i agresywna osoba. I chociaż nie pojawia się publicznie nie znaczy to że nie prowadzi spraw osobiście. Narrator uświadamia też, że najlepsi powojenni detektywi świata, czyli L, Eraldo Coil i Danuve to jedna osoba - właśnie L - chociaż nie zawsze tak było - L toczył wojnę z prawdziwymi Coilem i Danuvem i wygrał, przejmując ich pseudonimy. Posiadał ich zresztą dużo więcej. Narrator przypuszcza również, że L to po prostu jego główny pseudonim, równie ważny dla samego L'a co pozostałe - nie był do niego wyjątkowo przekonany. Stwierdza również że osobiste imie L'a też go nie definiowało i zastanawia się, które z imion wpisane do Notatnika Śmierci w rzeczywistości go zabiło. Po tych rozmyślaniach wraca do historii.
Misora odczytuje z podanej przez podsłuchującego mężczyznę wizytówki jego dane - Rue Ryūzaki.
3. Opozycja[]
4. Shinigami[]
5. Zegar[]
6. Niepowodzenie[]
7. Ostatnia strona[]
Cytaty[]
Jestem twoim narratorem, nawigatorem, gawędziarzem. Dla kogoś innego niż ta dwójka [Near i Kira], moja tożsamość może nie mieć dla ciebie większego znaczenia, lecz jestem jednym z najstarszych na tym świecie ludzi zajmujących ciągle drugie miejsce, przebierańcem, który zdechnie jak pies, Mihael Keehl. Kiedyś nazywali mnie Mello, lecz to było dawno temu.Mello o sobie.
Chciałbym rozwiązać tę sprawę. Muszę złapać mordercę, a twoja pomoc w tej kwestii jest niezbędna, Naomi Misora.L do Misory.
Udawanie bycia nienormalnym… Sam pomysł robienia tego jest wystarczająco nienormalny.L do Misory o mordercy.
Miło mi cię poznać. Proszę, mów mi Ryūzaki.Beyond Birthday do Misory.
[Prywatny detektyw] to określenie nie jest zbyt trafne. Moim zdaniem słowo „prywatny” niesie ze sobą nadmiar nerwicowego egoizmu… Powinnaś powiedzieć, że jestem nieprywatnym detektywem, detektywem bez ego.Beyond Birthday.